Sevmedin Beni

[MayıS]

bir ağacın kökünde kuruttum seni
esen yelin soğugundan damıttım seni
kan eyledim gözyaşımdan akıttım seni
sinemi deldinde sevmedin beni


etime kilitledim ruhum çıkmıyor
bu hasret dağlamaktan ne zor bıkmıyor
gönlüm sana dair kem söz dökmüyor
bak del’ eyledinde sevmedin beni




her güvercin sana çırptı kanadın
senden başkasına gönül vurmadım
hayalinden öte tek an durmadım
vakti ölüm kıldın sevmedin beni




zordu yokluğunla başedebilmek
adına şiirler büyütebilmek
ne buhranlar aştım zor çekebilmek
kambur kıldım adın dile sevmedin beni




yanan bu ateşe pervane iken
aklım senle deli divane iken
her tuttuğum kalem ele kör diken
gömdün gülüşlerimi sevmedin beni



cemale hasrette her bir tebessüm
ellerim kan kokuyor yüreğim hüzün
benden başka kaç kez döndü o gözün
gönül gönül gezdin sevmedin beni




hangi hârda ilmek olup yanayım
bu denli tapmışken nasıl kanayım
dedim ayağına arş-ı alem olayım
yitik viran saydın sevmedin beni





yüzümü secdelere sen diye sürdüm
yumduğum her rüyayı yüzünde gördüm
hayat ipliğini kanımla ördüm
adındı ibadetim,sevmedin beni..




uykulara aç bedenim sesine muhtaç
bir kez görmek ahirimde tek amaç
kaç sarp dağı geçtin kaç dağ kaç yamaç
yokuşundan ittinde,sevmedin beni... Gülşah GAYRET
​

 

[Eylül]

Çok güzel, her kelimee ayrı bir sevgi anlatıyor. Bir okadarda hüzün

 

[başak]

aldırmaa geönül aldırmaa