beni

canım elif gözün ela güzelliğin başa bela bana gurbet sana sıla gelemedin elif elif nafileymiş cağırsamda uzaklarda ağlasamda el diline söz olsamda duyamadın elif elif duyamadın elif elif gönlüm derki dağlar duyun zirvenize beni koyun hep nazlıdır deli huyun sevemedin elif elif...

bir ağacın kökünde kuruttum seni esen yelin soğugundan damıttım seni kan eyledim gözyaşımdan akıttım seni sinemi deldinde sevmedin beni etime kilitledim ruhum çıkmıyor bu hasret dağlamaktan ne zor bıkmıyor gönlüm sana dair kem söz dökmüyor bak del’ eyledinde sevmedin beni her güvercin sana...