Arama sonuçlarınız

Bu gönül yorgunluğu,hiç bir yorgunluğa benzemiyor. Umduklarını bulamadıktan, Ve bulduklarını hak etmedikten sonra, İnsan artık yanına hiç kimseyi istemiyor…

Sonra ; Çekildim bir kenara. Seyrettim olup,biteni. Baktım,kimde ben,ne kadarım ? Kim bende,ne kadar kalmış diye ? Ve ; Geçen ömrüme bir damla göz yaşı akıttım. Yarısı adanmışlıkla geçmiş, Diğer yarısı,aldanış diye…!

Nice acılar misafir oldu, Nice kırgınlıklar yaşadı bu yürek ! Nice yangınlar, nice fırtınalar atlattı ! Yarınları hayal edemeyecek kadar üzgün, Yeni başlangıç yapamayacak kadar yorgunum şimdi.

Hayat seni, Sevmediğinle seviştirir, Sevdiğinle savaştırır. Kalbinin sahibi ile değil, Mecburiyetin izniyle evlenirsin. Gönlünün hayır dediğine evet der dilin. Ömrünün geri kalanını, Aynı evde, aynı odada, aynı masada, aynı yatakta, Ama sana dünyalar kadar uzak olan biriyle yaşarsın. Kalbini...

Nasıl mı yaşıyorum? Bu da mı sorun! Yaşıyorum ya siz ona bakın !.. Gençken bir şiirimde, "İş doğmakta değil!" demiştim, "Gelmişken yaşamakta!"...Çare yok, Tüm acılara direneceksin önce Daha çok, Acınmalara direneceksin, iki, Yokluğa, yoksunluğa… Üüüç !... Güler yüz göstermeyeceksin Yüzüne...

Mutfak kadının her şeyidir Çaydanlıkta neşesini kaynatır Yemeğini karıştırırken ağlar Tuzu fazla gelirse elinin ayarı deģildir o. Göz yaşıdır Çiceklerle renklerle döşer her yerini Kendi griliğinden kaçıp saklandığı yerdir Orada bir sandalyesi vardır Hep oraya oturur kendi içine çekildiği zaman...

Neden hala gelmedi? Saati mi şaşırdı bu hıyar? Gerçi hiç saati olmadı ama.. En azından birine sorar. Cebimde bir lira desen yok! Madara olduk meyhaneye Ahh eşek kafam benim. Nasıl da güvendik bu hergeleye? Gelse balığa çıkacaktık Ne çekersek kızartıp rakıyla yutacaktık. Kafamız tam...

Onun yüzünde maske var, Senin gözünde perde. Ben ne desem şimdi,boş gelir sana. Hele az zaman geçsin, Biraz bekle. Maske düşsün,perde insin de gör hele..! Bedirhan Gökçe

Kusurlarımı seviyorum.! Darılınca suratımı asmayı, Canım sıkıldığında sebepsizce bağırmayı, Kıskançlık krizlerimi, Olur olmaz yerde kahkahalar atmayı, Normal olmamayı seviyorum. Sadece canımın istediği şeyleri yapmayı,tembelliğimi.. Bazen düşünmediklerimi birden söylemeyi, Bazen her şeyi yüzüme...

Birden yola çıkmak istiyorum bazen. Hani eşyalarımı alelacele toplayıp, Kışlıklarımı, çoraplarımı güzelce katlayıp, Valizin kenarına umudumu saklayıp, Darmadağın olmuş hayatımı, Ömrüme kahır yükleyen her canlıyı arkada bırakmak, Ve koşarak, uzun bir yola çıkmak..! Kimse düşmesin peşime. Yalnız...

Eskiden oturdugun o mahalle varya orayı õzlersin Çocuklugunu ôzlersin Senden gidenleri ôzlersin "Artık işe yaramaz"deyip de çõpe attıgın ya da birisine verdigin oyuncaklarını õzlersin Geride bıraktıgın insanları ôzlersin En kõtûsû ne biliyor musun? Özlediklerinin hiç birisi geri gelmeyecek...

Hayatın en gúzel anıdır paylaşmak Neyin var neyin yok diye dûşûnmeden Paylaşmak gerek pazarlìksızca Zamanı Dostlugunu Fikirlerini Ekmegini Evini Sevgini Bilgini Gûlûmsemeni

Zordur bu mevsimde özlemek birini... Yatağın soğuk tarafı hatırlatır her gece birinin yokluğunu. Her gece göğsünün altında ağlayan acıyı uyutmadan dalamazsın uykuya... Ben her gece yan yatıyorum hala. Alışkanlık işte, sarılıyorsun sanıyorum arkamda... Oysa sen çoktan alıştın yokluğuma...

“Günümüzde insan olmanın Çok ağır bedeli var Ya parçası olacaksın alçaklığın Ya seni parçalarlar Oysa insan olmak Çoğalabilmektir başkalarıyla İnsansın, birinin canı yanarken Seninde canın yanıyorsa.. Ataol Behramoğlu

Evin içinde bir oda.odanın içinde bir ayna.aynada istanbul. Adam sigarasını yaktı bir istanbul dumanı. Kadın çantasını açtı.çanta'da istanbul Çocuk bir olta atmıştı denize gõrdûm Çekmege başladı oltada istanbul Bu ne biçim su.bu ne biçim şehir Şişede istanbul.masada istanbul Yûrûsek...

"Talih insana bütün nimetlerini verse, onları tadabilecek bir ruh gerekir. Bizi mutlu eden ; bir şeyin sahibi olmak değil, tadına varabilmektir..." ~Michel de Montaine~

Ok ancak geri çekerek atılır. Hayat seni zorluklarla geri çekiyorsa, seni daha büyük bir şeye fırlatacağı içindir. Nişan almaya devam et. Paulo Coelho

Çünkü bazı kadınlar , Yanlış yapmak ve yalnız kalmak arasında bir tercih yaparlar. Adamına göre değil, Adabına göre. Heveslerine göre değil, Hislerine göre karar verirler. Sahte bir mutluluk yerine, Sade bir yalnızlığı tercih ederler. İşte bu yüzden bazı kadınlar, Sınırlarını kendilerinin...

Değil mi ki ; Bir gün her şey fotoğraflarda kalacak, Fazla ciddiye almamak lazım bu hayatı… İnsanlar seni sevsin diye değişme. Kendin ol,dürüst ol,mütevazi ol,doğru insanlar seni sever… Arkadaşlarınızı iyi seçin ! Aranız bozulduğunda,sizi satmayacak kadar erdemli olsunlar… Değer veriyorsam ...

Birden yola çıkmak istiyorum bazen. Hani eşyalarımı alelacele toplayıp, Kışlıklarımı, çoraplarımı güzelce katlayıp, Valizin kenarına umudumu saklayıp, Darmadağın olmuş hayatımı, Ömrüme kahır yükleyen her canlıyı arkada bırakmak, Ve koşarak, uzun bir yola çıkmak..! Kimse düşmesin peşime. Yalnız...