- Katılım
- 26 Ocak 2013
- Mesajlar
- 4,217
- Tepkime puanı
- 124
- Puanları
- 63
Bilirim zaman, zaman uzaklara dalıp gidişimi, boş bakan manasız göz yaşlarımın sebebini.
Boğazımda düğümlenir bir yumruk gibi, bütün yaşananlara söylenecek bir tek kelime.
Yutkunur yutkunur ama konuşamazsın, yüreğin daralır nefes alamazsın.
Kırılmıştır gururun can çekişmekte.
Hani rüzgar nasıl eserde kırar, henüz tomurcukta, henüz yaprakta, gül dallarını,
bilirim işte öylesine koparmıştır yaşam sevincini.
Hayret bir el yüreğindeki sevda çiçeğine, sanarsın bir daha yağmaz yağmurlar,
güneş doğmaz bulutların ardından.
Ne geceler olur sabah, nede sabahlar biter olur akşam.
Dermansız bir hastalık sarmıştır sanki, o gencecik o körpecik yüreğimi.
Çıkarsın bir yolun başına ayakların tutmaz yürüyemezsin.
Marazalanmıştır yüreğim gözlerimde gece körü.
Tükenmiştir bütün çareler, bütün çıkmaz sokaklar, ne pembe umutlar, ne beyaz ufuklar, yığılır kalırsın çaresiz olduğun yere.
Boynumda yağlı ilmek, ve ayaklarımın altında gencecik yaşımda kahpece şerefsizce inatla son yaşatılan bütün acılar.
Son bir kez süzülür, kurumuş göz pınarlarımda kalan hayatın son anına saklanan bir kaç damla göz yaşım.
Şimdi elimdedir. boynumdaki yağlı ilmeğin ucu ya çeker sevdanın acılarına yenilirsin,
ya sil baştan hiç sevmemiş hiç sevilmemişcesine, sevdayı iki öpücük sanan sahte sevdaların peşinden gidersin.
Umutları solduran şerefsiz aslında acizane sözde delikanlı erkek milletine,
sözde sevgisiz yaşanmaz diyen bütün atasözlerine, benden haksızca kahpece alınan umutlarıma, ve ümitlerime, yaşanan hakkıma.
Onurla, gururla yenilen ama çocuklarımada yemin eden komutan edasıyla yaşamaya söz veririm.
28.06.2002
şehri bilgiç
)