Serenad – Ahmet Muhip DIRANAS

[Eylül]

Serenad

Yeşil pencerenden bir gül at bana,
Işıklarla dolsun kalbimin içi.
Geldim işte mevsim gibi kapına
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.
Açılan bir gülsün sen yaprak yaprak
Ben aşkımla bahar getirdim sana;
Tozlu yollarından geçtiğim uzak
İklimden şarkılar getirdim sana.

Şeffaf damlalarla titreyen, ağır
Koncanın altında bükülmüş her sak.
Seninçin dallardan süzülen ıtır,
Seninçin karanfil, yasemin zambak…

Bir kuş sesi gelir dudaklarından;
Gözlerin, gönlümde açan nergisler.
Düşen öpüşlerdir dudaklarından
Mor akasyalarda ürperen seher.

Pencerenden bir gül attığın zaman
Işıkla dolacak kalbimin içi.
Geçiyorum mevsim gibi kapından
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.

Ahmet Muhip DIRANAS

​

 

[7. Mevsim]

SERENAD

Bir kadını bekliyordun
Issız yolların kıvrımında, yaz sağanaklarıyla
Bir kadını bekliyordun
Sissiz Ağustos sabahlarında

Kıyısız denizlereydi yolculukların
Kırmızı ışıklarda geçerdin hayatı
Hangi zaman kipinde anlatılırdı, bilmezdin
Firari kırlangıçların ömrü
Hangi yöne savrulurdu rüzgârlar
Onmaz aşkların peşinden

Bir kaçaktın, bir militan, bilirdin
Uzun ayrılıklar girecekti araya
İzler bırakırdın dokunuşlarından
Nerde yakalandın, nerde vuruldun
Ay kızıllaşırdı saçlarının yeşilinde
Yeniden, yeniden okurdun o şiiri
Yağmur kokardı adının geçtiği dizeler

Sırdı aranızda gülüşlerindeki giz
Sırdı, ıssız gök altında sevişmeleriniz
Gelirim derdi de ikindiüstlerinde
Karışır giderdi geceye
Beyaz bir gemi gibi derin sularda

Bir kadını bekliyordun
Akıp gidiyordu zaman, umarsız
Gelecek diyordu göklerin atlıları
Uzatıp başlarını bulutlardan
Mutlaka diyordu kalbin
Düşlerin kadar yalansız
Gelecek diyordu yaz
Çimenlere çiy düşen mevsimlerde

Bütün renklerini bilirdin çiçeklerin
Bütün kokularını
Zambaklar mı ona benzerdi
O mu vermişti zambaklara rengini
Bir kadını bekliyordun, yirmi yıl ötelerden
Sessiz, suskun

Yarıyı geçmişti ömrün
Dalgındın, dağınıktı düşüncelerin
İrkiliverdin
Bir düşten uyanır gibi
Aşkın rengi nedir kâhin?

08.08.2001