Öfke konusundaki yorumunuz çok güzel ve gerçekçi 7.Mevsim. Şiirinizde öyle.Ellerinize emeğinize sağlık..
Konuyu açan Melike kardeşime de teşekkürler.
Yine üzerinde düsünülecek bir konu ortaya atmış Melike. Atalarımız; "Keskin sirke küpüne zarardır" demişler. Bu,insanlardaki aşırı sertliğin, en çok kendine ve çevresine zarar vereceğine dair güzel bir sözdür. Biz insanlar, düşünen ve yorumlayabilme becerisine sahip olan canlılar olduğumuz için,aslında her canlıda var olan, savunma ve yaşama içgüdüsünden kaynaklı doğal tepkilerimizi , hayvanlardan farklı olarak kontrol altına alabilmeliyiz. Öfkeyi kontrol etmek, yapılan haksızlıkları, saldırıları,tecavüzleri görmezden gelmemiz gerektiği anlamına gelmez. Aslolan sakinliğimizi koruyarak, akıl yolundan ayrılmadan, en doğru kararları vererek sorunları çözmeye çalışmaktır. İnsanları öfkeye sürükleyen durumlar, her zaman diğer insanlardan kaynaklanır. O yüzden sakince düşünüp, gözgöze konuşarak çözümler aranmalıdır.Aklın yolu bulunamadığı takdirde ise yine akılcı önlemlerle öz savunmamızı yaparak, kendimize ve sevdiklerimize,inandığımız değerlerimize saldırılmasını önlemeliyiz.Atatürk, her zaman savaş karşıtı söylemleri ile tanınan bir dahi dir. Ama şunu da söylemiştir."Barış ve huzur içinde yaşamak için, daima güçlü ve savaşa hazır olmak gerekir." Öfke nöbetleri insanı akılcı ve mantıklı düşünmekten alıkoyar. Öfke ile yaptığımız işlerden, ve böyle anlarda söylediğimiz sözlerden dolayı, sonradan hep pişmanlık duyarız. Bunu önleyebilmek için ,muhataplarımızında birer insan olduğunu düşünüp o davranışları neden, hangi duygu ve düşüncelerle yaptıklarını irdeleyip, kendimizde de bir kusur varmı diye bakarak, ona göre tepki verilmesi en insani ve en doğru yoldur bence.Bunun içinde insanları yanlışa sürükleyen en güçlü dürtüden yani bencillikten ayrılmak gerekir.
Bunlar da naçizane benim şahsi kanaatlerimdir.
Sürçi lisan ettimse affola...