Kaygısız tebessümler

[" W£L!K£ "]

Aile içinde değer gören çocukların en belirgin özellikleri ‘kaygısız tebessümleri’dir…

İnsanın en derin ihtiyacı; var olma ihtiyacıdır…

Çocuk ancak var olduğunu hissederse kendini değerli hisseder…

Yokmuş gibi yaşayan çocuklar değersizlik hissi taşırlar…

Konuşurken söz hakkı verilmeyen… dinlenilmeyen…

Herkesle konuşulduğu gibi, kendisiyle konuşulmayan…

Her an bir yanlış yapacakmış gibi sürekli gözaltında tutulan…

Eleştirilen… durdurulan… engellenen…

Böyle bir ortamda yetişen çocuk, varlığını ortaya koyamaz… Kendini ortaya koyamadığı kadar da değersizlik hissine kapılır…

Halbuki çocukluk yılları, duyguların özgürce yaşanacağı, konuşurken tebessümle dinlenilecek yıllardır…

İçinde bulunduğu çevre çocuğa değerlilik hissini yaşatıyorsa böylesi çocukların en belirgin özelliği, kaygıdan arınmış, doğal tebessümleridir…

Pedagog Adem Güneş

 

[Eylül]

) eskidenmiş şimdi hangi çocuk kendi dinletmiyorki hep birer toknoloji çagının bireyleri hele bir dinleme anında kafana yersin oyuncagın en agır olanını

 

[başak]

yeğenimin kısa bir hikayesini anlatayım kısaca.
İsim : Anıl
Yaş: 3
hobileri: oyuncuklarını evin tavanındaki avize veya duvarda aplik gibi vs nişan almak, vuramasa son ses bağırarak ağlamak vurursa katılaa katılaa gülmek.
ve birgün annenin işi çıkıyorr erkenden evden çıkması gerekiyor. Anıl babayaa emanet baba oğul uyuyorlar, ve anıl uyanmasıyla birlikte babanın kelleye oturuyor ve tüm gücüyle verir yumrugu baba korkudan 4 gün anıl uyuyunca eve geliyor uyanmadan evden kaçıyor bu böyle 4 gün boyunca sürmüş)
paylaşmak istedim sadece.