İsrafın Tarifi ve Hükmü:

[Eylül]

Arapça bir kelime olan israf “serefe” kökünden gelmektedir Seref, yemek, içmek, giyip, gezmek gibi meşru ve mübah olan hususlarda ma’kul ve ma’ruf sınırı aşmak demektir.

İsrafın Lugat Manası:

Lüzumsuz yere harcama yapmak, ihtiyaçtan fazla tüketmek, saçıp savurmaktır

Istılah manası ise;

İnsan fiillerinde sınırı aşana, aşırılık yapana, dengesiz harcama yapan kimseye de müsrif denir

Tüketim ve harcamada; en aşağı derecede cimrilik, ortası iktisat, aşırısı ise israftır Allah (cc): İsraf ve cimriliği de haram kılmıştır İşte Rabbimizin hükmü:

“Elini boynuna bağlı tutma (cimrilik yapma) Onu, büsbütün de açıp-saçma (İsraf da yapma), sonra kınanır, kaybettiklerinin hasretini çeker durursun” [1]

İslam’ın emri iktisattır İktisat; tüketim ve harcamada itidal üzere olmak, lüzumundan fazla ve noksan harcamaktan kaçınmaktır İsrafın mukabili olan iktisat, mü’minlerin bariz vasıflarından birisidir [2]Allah şöyle buyurdu:

Onlar ki, (Rahman’ın has kulları) harcadıklarında ne israf ne de cimrilik ederler; ikisi arasında orta bir yol tutarlar[3]

Kur’an, israf yasağıyla anlayışındaki orta yol veya denge ilkesinin bir görünümünü sergilemektedir Bu prensiplerin bir uzantısı olarak ferdin terkibinde yer alan madde ve ruha aynı anda haklar tanıyarak, evvela bu temel ve çekirdek yapıda bozulma ve sapmaları önlemektedir

İtidal prensibinin en önemli belirişlerinden biri Kur’an’da ekonomik ahlak diye ifade edebileceğimiz; harcamada denge esprisidir

Kur’an, dünya nimetlerinden yararlanmayı “ilahi istek ve arzu” olarak tespit eder

İsraf, Kur’an ahlakının özündeki denge prensibini bozmaktadır Çünkü birimizin gerektiğinden çok harcaması için, bir ötekimizin gerektiğinden az harcaması icap edecektir Allah, yeryüzü sofrasına nimetleri dengeli bir biçimde göndermiştir İsrafa gidenler, bu dengeyi, kendi lehlerine bozan isyancılardır.