gatri
Paylaşımcı Üye
- Katılım
- 9 May 2014
- Mesajlar
- 341
- Tepkime puanı
- 12
- Puanları
- 0
Yüreğim kimseyle paylaşılmayacak kadar senindir
Seninle bile
Ama bilmiyorum ben bu kadar sendemiyim?
Yada,yüreğin bir paylaşımı sahiplenecek kadar seninmi?
Kaygılarının kanattığı bu aşk tepkisiz kalıyor
Başka bir bedenin mülteci isteklerinde
Susuyordun,ve sustukça büyüyordu mesafeler
Ayrılık devleşiyordu
Yaralarım buz tutuyordu
Susuşların devleşen gölgesinde
Kendini tanıma kaygısı taşıyordu susuşların
Kırılmaya müsait bir kalp taşıyordum
Ve kırmak fiili merak uyandırmıyordu kırık dökük hayatında
Sebebi senmiydin her kırılmanın
Onarmanın soyutlaştığı bu anda
içimdeki çocuk ürkekliğe alışıyordu ve her adımı boşluğa savuruyordu durmadan
Dışarda deli dolu bir hayat akıp giderken
Soyutlaştıramadığım bir düş seni anımsatıyordu
Her düşüm çölleşmeye müsait bir iklime teslim oluyordu
Ve hayat çöl ortasında bir serap misali öylece duruyordu
Adın yankılanıyor sonra,gittikçe uzaklaşan ufukta
sonra...karartı bir fırtına
Kum taneciklerinin örttüğü bir avuç su oluyordun
Kızgındı güneş ve beni kurutmaya istekli bir eda taşıyordu
Tövbe etmişti doğa,hiç bir aşka evsahipliği etmeyecekti artık
Uzuyordu çöl,susuzluğum sensizlikte artıyordu
Ey vefasız sevdiğim
gittikçe tükenen hayatı serap olmaktan çıkarıp
İçimdeki kuraklığa ve çölleşmeye yüz tutmuş yüreğime
Bahar yağmurlarını yağdırmayacakmısın?
Suna'ma
Gatri
