tema

Boynu bükük bir şiirim var Manası anlamsız, mısrası, satırsız noktasız. Yetim; Öksüz kalmış, kimsesiz boynu bükük kalmış... Yüreği yorgun, Boynu bükük şiirim var...

Uçuk kaçık danslarım var, saçma sapan sevgilerim. zehirli ok gibi bakışlarım, panzehir gibi öpüşlerim. dedim ya saçma sapan uçuk kaçık. Sen üstüne alınma. Eylül

Köprüden geçti gelin beyazlar içinde savrulan saçları hırçın yellerin bağrında gözlerinde söz vermişliğin günahı ve son kez çakan şimşekler şakaklarında kara duvaklar kapatmış yüzünü gök yüzü ağlıyor vermiş hüznünü köprüden geçti gelin kara duvaklar saklar yüzünü sevenlerin duaları besler...

Sonbahardan Eylüldü, giderken savrulup yakıp yıkması ondandı. Nasılda masum duruşunun altında saklı bir kıyameti var. O sebepten yanık, yanık tütsü kokar teni Değdiği yeri kanatır dokunduğu yeri yakar. EYLÜL

baktım ki paslanmışım

Sensizlik bir rüzgar gibi vurur bedenine, bir bıçak yarası gibi acıtır canını. Hiç beklemediğin anda dolar gözlerin, ağlayamazsın vurursun kendini yalnızlığın karanlık sokaklarına, kimsesizliğin eşlik eder, acıyan yarana. Bir kurt gibi kemirir içini, merhem siz hastalıkların. Vaz geçersin ama...

selamı sabahı kesmiş dost dediğim insanlar herkes kapısını kapatmış çekilmiş kendi dünyasına unutmuş dostluğu arkadaşlığı menfaat üzerine kurmuş tüm yaşamını