- Bu aralar ellerim hep üşür benim. Doktor 'kansızlık' der, ben 'sensizlik' derim .
- Ne gelir elimizden insan olmaktan başka.
- Bana kalbimdesin deme! Bilirsin, kalabalık yerleri sevmem.
- Bazen diyorum ki onu kafama takmamalıyım. Sonra da diyorum ki; önce kalbimden atmalıyım .
- Kim ne derse desin ben bu günü yakıyorum yeniden doğmak için çıkardığım yangından...
- Bakmayın etrafımda çok insan dolandığına; sırılsıklam yalnızım aslında.
- İnsan bazen ağlamaz mı bakıp bakıp kendine.
- Sormayın artık her gün 'nasılsın' diye..! Nasılsa adet olmuş iyiyim demek. Kötüyüm ben hem de çok..! Kime ne ?
- Acılar da acılaşıyor gittikçe sanki, bir azarlanmayla ölümünü düşünen çocuklar gibi.
- Sevgiler gönderirdi nedense utanırdı da bundan Gönderir gönderir geri alırdı bir gücenikliği sonra.
- Doğanın bana verdiği bu ödülden çıldırıp yitmemek için iki insan gibi kaldım. Birbiriyle konuşan iki insan.
- Bu yüreğe bu kadar acı fazla dersin bazen kendine.. Ama hata bizde. Küçücük bir yürekle kocaman sevmek ne haddimize !
- Arkana Bile Bakmadan Gitmek İstersin. Öyle Herşeyi Bırakmana Falan Da Gerek Yok. Anıları Bırakabilsen Yeter..!
- Sanki hiçbir şey uyaramaz içimizdeki sessizliği, ne söz, ne kelime, ne hiçbir sey.
- Kısa bir gülümseme yürüdü dudaklarından. Benim dudaklarıma da geçti...
- Çünkü sen, Sen benim sevmemin başlangıcısın olsa olsa.
- Tek ihtiyacım neydi biliyor musun? Bir papatya yaprağı daha.
- ve mutluluk bir kibrit çöpü. Artık ne kadar yanarsa....
- Biliyorsun, bizim her türlü yalnızlığımız Yeni bir dil olacak yarın.
- Hiçbir dilde söylenmemiş, hiçbir dilde yazılmamış, sözler ve şarkılar içindeyim.
- Anlıyorum Yaşam elbette uzun biz duyabildikçe sevgiyi Yalnızca bunun için uzun Yani sevgiyle de sevebilir insan, sevdayla da...
- Bazen arkana bile bakmadan gitmek istersin. Öyle herşeyi bırakmana felan da gerek yok. Anıları bırakabilsen yeter .
- Öyle bir çık ki karşıma Her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi, az kalsın ölüyormuşum gibi'' hissedeyim seni .
- Elbette bir ustalıktır bizim sevgimiz. Mutlu bir yolcu gibi yol kenarlarındakilere el eden.
- İnsanın insana verebileceği en değerli şey yalnızlıktır.
- Nedensiz bir çocuk ağlaması bile Çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır.
- Değilsek de yakın, birbirimize uzak da sayılmayız büsbütün...
- İnsanın insandan başka dayanağı yok. Yalnızlık bile, başka insanların varlığı bilindikçe bir anlama kavuşuyor.
- Oysa Allαh sevdiğine kαvuştursun. diyen hiç bir dilenciyi boş geçmemiştim ben.
- Neden aklıma geliyor istasyon büfesindeki duruşun. Hava soğudu -kasımın son günleri- kar yağacak, bembeyaz olacak unutulmuşluğum.
- Sarılıp gövdesine sımsıkı, bir kadın kendini doğurabilir isterse.
- Bir mektup, bir telgraf alındısı değil unutulmuş bir sevdadır kapısını çalan.
- Ne çıkar siz bizi anlamasanız da.
- Gökyüzü gibi şu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor.
- Çok uzaklara bakmaktır, diyoruz, durmadan saate bakmak.
- Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde; oysaki seninle güzel olmak var...