Sen gel bu kente....

[jeuseit]

Olur da bu kente gelirsin , en onulmaz anımda..
Dünyanın en güzel süprizini yaparsın Sitare ..
Yağmur yağar , kent güzelleşir..
Biz şemsiyesiz dolaşırız sokaklarda..
Sokaklar bizim yerimiz yurdumuz olur ..
Sarayburnu'nun denize bakan yalnızlığında
Issız bir bank bulur , elde çay , kalpte neşe ..
Gözlerimiz de suretlerimiz ,hiç yorulmadan tebessüm ederiz ..
Devrik cümlelerden kurulu hikayeler anlatırım sana ,
En mistik şiirleri okurum , bilirim ki sesimden seversin şiiri..
Ardından bi taksi geçer ,radyosu açıktır..
Eleni abla'dan ''To Vals Tou Gamou '' çalar hiç usanmadan ..
Ellerini tutar , sonra sarılır .. müziğin büyüsüne kapılır ..
Kimselere aldırış etmeden dans ederiz , Vals mesela...
Yağmur ıslatır saçlarımızı , bulutlar bile keyflidir..
Derken bakışlarımız saate takılır .. Akrep ve Yelkovan alarm halindedir..
Bizi bekleyen vapura biner , martılarla yarış edercesine
Üsküdar sahiline atarız bedenlerimizi..
Ruhlarımız İrem Bahçelerin'de raks ederken sevinçle..
Ayaklarımız kenti en masum haliyle adımlar ..
Yeni doğmuş bir Panda misali ..
Her gün gördüğümüz Kız Kulesi'ne bakıp bakıp şaşkınlığa düşeriz..
Ah Sitare ,
Ben mi ? çok iyimserim yoksa sen mi çok güzelsin ? ..
Çözemiyorum..
Karanlık kenti esir alıyor sevdiğim ..Yağmur yağmaya devam ediyor ...
Siretinde ki nûru avuçlarıma koy , Siyahı aydınlatsın neşemiz..
Siyah , karanlık , zifiriyet , korku , acı , hüzün ...
Ömrümüzü işgal eden ne varsa , ey papatya prensesim ...
Gelişinle saatini dolduran ilk trene atlayıp gidiyor ...
Ah Sitare ..
Beni çok hayalperestim , yoksa sana çok mu aşk olmuşum ??
Çözemiyorum ..
O yüzden iyisi mi, sen gel bu kente ,
Dünyanın en güzel süprizini yap Sitare .

İbrahim İNECİK




​