Korsan Gülümsemeler

[7. Mevsim]

Kusursuz bir çingeneydi evrenin ortasında
Dağları sesinden tanırdı
Bulvarları gülüşünden

Tek bir ağaçtı, ulu bir orman
Kovuklarında gizlenirdi kaçaklar
Albatros'du ıssız enginlerde
Okyanuslarda korsan
Yüreğinde nefesti, gözlerinde ışık
Düşlerinde gülümseyen çocuklar

Bağışlanmayı reddetti
Bağışlamadı asla
Şerbetliydi cümlesine belaların elbet
Kerem'in ateşinde yanmayan Aslı
Aslı değildi
Kendi külüyle yazılırdı her yangının tarihi
Şah damarından vuruldu

Korsan gülümsemeler kaldı yüzünde
İsyan sessizliğinde iki dize şiir:
"Ilıman iklimlerin harcı mıdır mevsimsiz aşklar,
Kendini vuran şafaklara yağar ancak
Kendini ıslatan yağmurlar"

 

[" W£L!K£ "]

 

[Eylül]

• 
  

  • kayıp zamanların ötesinde
    yaşanmamış hayaller karalıyorum
    çoktan kaybettiğim kalemlerle
    bir türlü bulamadığım kağıtların üstüne
    mürekkeplerim bembeyaz
    seni sana yazıyorum...
    
    ​