kendimi kandırıyorum işte

[" W£L!K£ "]

akrep ve yelkovanın mesaisine inat
çocuğum hâlâ
ve kırılan oyuncağın bir parçası gibi
sımsıkı tutuyorum yalınlığı
ufuk çizgisine takılıyor baygın gözlerim
uçurtmamı gezdirirken gölgem
ebemkuşağının altından geçmeye hevesleniyorum
değişir diye hüznümün cinsiyeti belki
-kendimi kandırıyorum işte-
​

 

[gatri]

hep çocuk kaldı yüreğim
insanları hep iyi bildim

dünya bir panayır yeriydi
ben hep dönme dolaba bindim

ne dolaplar dönüyormuş meğer
yazik ki çok geç öğrendim