Ben sizi yukarıda resmini gördüğünüz Barb Tarbox’la tanıştırmak istedim. Barb’a 2002 yılında son evre akciğer kanseri teşhisi konuldu. 11 yasından beri her gün iki paket sigara içiyordu. Teşhisten sadece 2 ay sonra 41 yasında öldü.
Hastalığı süresince, başkaları aynı yanlışı yapmasın diye 50,000’den fazla öğrenciyle kendi hikayesini paylaştı. Resimleri ve hikayesi Kanada’da sigaraya hayır kampanyasına kapak oldu. İşte onun öğrencilere seslenişi:
“Bana söz verin, sigarayı bırakacaksınız, hatta hiç başlamayacaksınız. İçenlere bırakması için yardım edeceksiniz. Muhteşem bir hayat yaşamanızı istiyorum.”
2002 Eylül’ünde doktora gittim, hiçbir şikayetim yoktu. Röntgende bir gölge gördüler. Metastas yapmış akciğer kanseri denildi ve ameliyat şansı yoktu. Akciğerimde üç tümör, beynimde de büyük bir tümör bulundu.
Ölümümün sebebi sigara. Kendimi suçluyorum. Çünkü sigara içmeyi ben seçtim. Yaşadığım acıyı tarif etmem mümkün değil ve bu durumun sorumlusunun kendim olduğunu bildiğim için acım daha da büyük. İçmeye başlamak da devam etmek de benim seçimimdi. 19 sene önce annemi akciğer kanserinden kaybetmeme rağmen içmeye devam ettim.
O zaman 21 yaşındaydım ve annemin doktoru bana eğer sigarayı bırakmazsan seni 20 sene sonra burada göreceğim demişti. Annem de bırakmam için yalvardı ama ben hep erteledim.
Ve 19 yıl sonra burada aynı ölüm fermanıyla karşı karşıyayım.
Kızımın yaşayacağı acıyı düşünmek beni mahvediyor. İçtiğiniz sigara sadece sizi etkiliyor sanıyorsunuz!
Sigaraya, uyum sağlamak, ait olabilmek için başladım. Popülerdim okulda, gözdeydim, başarılı bir sporcuydum ama kendime güvenim yoktu. İnsanlar bana bakıp herşeye sahip diyordu. Bense farklı düşünüyordum. Sigarayı cevap olarak gördüm. Olmadığını fark ettiğimde, tiryakiydim ve iş işten geçmişti.
En zoru, 9 yasındaki kızım Mackenzie’den ayrılmak, sigara içme kararımın kızımın elinden annesini aldığını bilmek. Kimse onu benim gidişime hazırlayamayacak. Her çocuğun bir anneye ihtiyacı var ve benim kızımın annesi olmayacak.
Eğer sigara içmeye karar verirseniz sonunuz benim gibi olabilir. Ben hep benim başıma gelmez derdim ama geldi. Sizde benim gibi kendi erken ölümünüzden sorumlu olabilirsiniz. Siz ölürken yakınlarınızın acı çekmesini seyretmek zorunda kalabilirsiniz, tüm bunlar bir vesileyle sigaraya başladığınız için.
Tek umudum benim hikayemin bir tek kişiyi dahi bu acıyı yaşamaktan kurtarabilmesi…”
Sağlıkla kalın...
Hastalığı süresince, başkaları aynı yanlışı yapmasın diye 50,000’den fazla öğrenciyle kendi hikayesini paylaştı. Resimleri ve hikayesi Kanada’da sigaraya hayır kampanyasına kapak oldu. İşte onun öğrencilere seslenişi:
“Bana söz verin, sigarayı bırakacaksınız, hatta hiç başlamayacaksınız. İçenlere bırakması için yardım edeceksiniz. Muhteşem bir hayat yaşamanızı istiyorum.”
2002 Eylül’ünde doktora gittim, hiçbir şikayetim yoktu. Röntgende bir gölge gördüler. Metastas yapmış akciğer kanseri denildi ve ameliyat şansı yoktu. Akciğerimde üç tümör, beynimde de büyük bir tümör bulundu.
Ölümümün sebebi sigara. Kendimi suçluyorum. Çünkü sigara içmeyi ben seçtim. Yaşadığım acıyı tarif etmem mümkün değil ve bu durumun sorumlusunun kendim olduğunu bildiğim için acım daha da büyük. İçmeye başlamak da devam etmek de benim seçimimdi. 19 sene önce annemi akciğer kanserinden kaybetmeme rağmen içmeye devam ettim.
O zaman 21 yaşındaydım ve annemin doktoru bana eğer sigarayı bırakmazsan seni 20 sene sonra burada göreceğim demişti. Annem de bırakmam için yalvardı ama ben hep erteledim.
Ve 19 yıl sonra burada aynı ölüm fermanıyla karşı karşıyayım.
Kızımın yaşayacağı acıyı düşünmek beni mahvediyor. İçtiğiniz sigara sadece sizi etkiliyor sanıyorsunuz!
Sigaraya, uyum sağlamak, ait olabilmek için başladım. Popülerdim okulda, gözdeydim, başarılı bir sporcuydum ama kendime güvenim yoktu. İnsanlar bana bakıp herşeye sahip diyordu. Bense farklı düşünüyordum. Sigarayı cevap olarak gördüm. Olmadığını fark ettiğimde, tiryakiydim ve iş işten geçmişti.
En zoru, 9 yasındaki kızım Mackenzie’den ayrılmak, sigara içme kararımın kızımın elinden annesini aldığını bilmek. Kimse onu benim gidişime hazırlayamayacak. Her çocuğun bir anneye ihtiyacı var ve benim kızımın annesi olmayacak.
Eğer sigara içmeye karar verirseniz sonunuz benim gibi olabilir. Ben hep benim başıma gelmez derdim ama geldi. Sizde benim gibi kendi erken ölümünüzden sorumlu olabilirsiniz. Siz ölürken yakınlarınızın acı çekmesini seyretmek zorunda kalabilirsiniz, tüm bunlar bir vesileyle sigaraya başladığınız için.
Tek umudum benim hikayemin bir tek kişiyi dahi bu acıyı yaşamaktan kurtarabilmesi…”
Sağlıkla kalın...
