AHMET KARAKAYA..GözLerin

[~~kuzeyin_rüzgari~~]

Gözlerin

Dayanamaz hiçbirşey kaş çatışına
Taş olsa çatlar bir bakışına
Alemler tutuşur gözyaşlarına
İçinde beni boğar gözlerin..

Islanırsa eğer bir damla nemde
Can çıkar yerinden durmaz bedende
Ömürler dolusu gözbebeğinde
Dünyadan yaşamı siler gözlerin..

Değmesin nazarın başka tarafa
Öyle zordur ki eştir sırat’a
Savurup bedeni dipsiz kuyuya
Yaşamdan ölüme sebep gözlerin..

Bir dua gibidir, rahmetle dolu
Ne yapsa unutamaz hiçbir kul onu
Ne başı vardır nede bir sonu
Doğumdan ölüme aşk’tır gözlerin..

Dünyalar dolusu sevda yaşanır
Kimisi çok sever, kimi horlanır
İsminin içinde bin aşk saklanır
Züleyha misali sevda gözlerin..

Kurban olsun alem bir nazarına
Akmasın dayanamam gözyaşlarına
Sen iste gözünün bir damlasına
Ölürüm, yeter ki gülsün gözlerin..

Kalem kaş’ın altında can şelalesi
Her nazardan koruyor Rabbin perdesi
Büyülüyor içine düşen herkesi
Nâzım’ı kıskandıran şiir gözlerin..

Bilseler bakışının bir zerresini
Ne Mecnun’u olur aşkın nede Kerem’i
Bırak yâr uğruna dağlar deleni
Her can’ı cânandan’dan eder gözlerin..

İmlası bozulmuş anlamı yitik
Noktası kaybolmuş cümlesi devrik
Yinede en güzel harfleri seçip
Adını kalbime yazdı gözlerin..

Yıldızlar bir bir söner bakınca
Güneşi sürükler karanlıklara
Ne eşi ne benzeri yok bu dünyada
Bir çift yaratıldı Cennet gözlerin..

Rahmeti arz eder cümle cihana
Bir bakışın kâfidir bütün zamana
İsterse erdirir yüce makama
Yada küle çevirip yakar gözlerin..

Hislense aleme keder yayılır
Gülerse tüm dertler biter dağılır
Bilmem ki daha başka neler yazılır
Harflere sığmayan şiir gözlerin..

Bülbülü gül için ağlatıp duran
Pervaneyi ateşe sevdalı kılan
Toprağa aşkından türküler yazan
Veysel’in sazına ilham gözlerin..

Yazmakla bitmiyor sendeki sihri
Ne versem ödenmez gözünün mihri
Öyle bir sevda bu, öyle bir his ki
Kısaca ömrüme ömür gözlerin..

Ahmet KARAKAYA​