SUSUYORSUN DEVAM ET
Bir zamanlar seni bir uçurumun kıyısından tuttuğumu ve kurtardığımı söylerdin.
Buna karşılık, ne söyleyeceğini bilemeyen bir adamın,
Sol yanı şenlenen insan rolünü oynuyordum.
Yaşadıklarından inatla ders almaya çalışan,
Her şeye rağmen sevgiye olan inancını yitirmemiş,
Kıyısından deli, ucundan çocuk, gözleri denize girince yeşile çalan,
Küçük bir insanın tatlı tesellisiydi belki de güzel sözler duymak
Seni gerçekten de kurtardığıma inandırmıştın beni
Susuyorsun Devam Et
Her güzel başlayan aşklar gibi şendik, heyecanlıydık, beklemedeydik
Görüşebileceğimiz zamanların ayarlamalarında,
Duvarlara çentik atan mahkumlar gibiydik.
Korkularını ilk yenen sen oldun,
Sen akıttın dudaklarından seni çok seviyorum kelimelerini .
Bense yaşadıklarını ve hatalarını tekrarlamak istemeyen,
Ama yine de konuşmak için çıldırasıya tetik de duran telaşlı bir yürektim
Her şeye rağmen fazla bekletmedim seni
Bir gün beklediğim ama hiç ummadığım bir anda sana boşaldı dudaklarım;
Seni seviyorum, diye
Susuyorsun Devam Et
Bedenimden önce beynimi tahrik eden bir kadının şarkısını dinliyordum .
Bu yüzden ilk karşılaşmamız, tedirgin iki insanın karşılaşması gibi değildi.
Küçük bir otel odasındaydık her şeye rağmen,
Yaşadıklarına tez, utangaç bir profil çiziyordum ama seni seviyordum
İlk defa sen dokundun dudaklarıma
Yüreğim yerinden çıkacak gibiydi,
Yüreğim yerinden çıktı, sen yerleştirdin.
Küçük bir otel odasıydı, şirindi.
Ve belki de en güzeli pencerelerini açınca
Karşımızda Midilli’yi görmemizdi
Yağmur sularının ninnisinde seviştik seninle,
Balıkçı motorlarının makamında
Özlemlerimi koynunda uyuttum ve sabahın ışıkları vururken bedenlerimize,
Uyurken seyrettiğim yüzünü, yüzümde unuttum
Susuyorsun Devam Et
Yazdığın kelimeleri bırak,
Adresime düşen yüz binlerce cümleden hiç birine sığdıramadın beni,
Yazdığın her satırda bir nehir gibi aktım bilinmezliğine .
Başka bir şehirden gökyüzüne gönderdiğin sıcacık kelimeler ,
Benim şehrimin denizine düşüyordu
Ve ben her harfi tek tek çıkartırken derinlerden,
Parmaklarıma denizin değil yüreğinin mavisi bulaşıyordu.
Bütün şiirlerini itinayla saklıyordum
Ve her aşk’da olası olan bir bitiş ertesinde kullanmak üzere,
Mahkeme tutanaklarına şiirlerini şahit olarak yazdırabileceğimi biliyordum .
Çünkü şiirlerin çığlık çığlığa konuşuyorlardı,
Ve ben senin yokluğunla şiirlerinle dertleşiyordum ....
Susuyorsun Devam Et
Bekle kelimesiyle bitirdiğin her cümleyi,
Virgülle uzattım ve bekleyişlerime sığdırdım düşünü kurduğum geleceğimizi,
Suskunluğu her gün daha fazla uzatıyordun ve ben tek başıma yaşıyordum,
Seninle beraber ellerinden tuttuğumuz ilişkimizi
Giderek uzaklaşıyordun, daha çok susuyordun.
Ve ben bilinmezlerin ortasında ,
Senin gerçekte neyin olduğumu öğrenmeye çalışıyordum.
Aylar geçiyordu, aramıyordun
Buna karşılık ben de "iyi ki sesin var yoksa bu hasret beni öldürecek" diyen adamın ölüm haberini bekliyor gibiydim
Her şeye rağmen bir şeylere sığınmak ve acılarımdan kurtulmak istiyordum
Ne zaman sana ihtiyacım olsa, "aradığınız aşk’a şu an ulaşılamıyor "
Diyen kadının mutlu sesi yankılanıyordu kulaklarımda,
Sen sorunlarınla uğraşıyordun, bense sessizliğinle, sevdamla ve yalnızlığımla
Sevda, her şeye tek vücutmuş gibi göğüs germekti
Ben bunu biliyordum, böyle seviyordum,
Sense,girdiğin mağaranın içinden uzattığım yardım elini bile görmüyordun.
Susuyorsun Devam Et
Herkes seni soruyordu, selamını veriyordu, iletemiyordum
Hep böyle mi çalıyordu sevdanın çanları,
Farklı olduğumu düşündüğün bana bile
Geçmişimde bıraktığım yaralı sevdalarımı anımsatıyordun.
Her şeye rağmen hiçbir kötü sözü yakıştıramadım sana.
Giderek çoğalan kırgınlıklarımı itinayla kapatmaya çalıştım.
Bir güzel sözün yeterdi belki, bekletirdi, sesimi bile duymadın.
Merak edilmeyen bir yürek kaç zaman tutunabilir anıların güler yüzüne?
Tutundum, çırpındım düşmemek için,
Uçurumun kıyısında bana uzanan elin yoktu, düştüm
Susuyorsun Devam Et
Bize ait bir çok düşü sen yaratmıştın ve sen yok ettin yine.
Birer masal kahramanıydık ve masal olarak kaldık,
İlerde çocuklara anlatılmak üzere belki de.
Yaşadığım ve yaşattığım hiçbir şey için pişman değilim.
Hatta bir de teşekkürüm var sana,
Kendimi en güzel sevilen adam gibi hissettirdiğin için.
Adı üstünde, bir bekleyişti yaşadığım,
Belki bu da bir düştü, uyandım, baktım ki sen yoksun,
Seni düşlerinde bıraktım.
Susuyorsun Devam Et
Bir aşk’a kaç aşk sığar diye soruyor bir şair,
Ben aşkıma tek aşk sığdırmıştım oysa,
Bilmeden ismimin bile unutulduğunu.
Sorulması gereken sorular tedavülden kalktı, ki zaten cevapları da sana aitti.
Sana değil, seninle bir ömrün düşünü kuran kendime yakıştıramadım.
Hoşça kal kelimesini
Ama sen, bedeni dar gelse de, almadan fikrimi,
Elbisesini diktin vedanın
Bana sadece ortada kalmamak için giymek ve gitmek düştü.
Ama gitmek değil ki öfkeyle, kırgınlıkla, acıyla kendi özgürlüğüm için bağışladım seni
Yine de, her şeye rağmen merak etmiyor da değilim;
İçindeki hangi sen gerçekte sevdi beni?,
Hangi sen haykırdı gökyüzüne, sen bende ömürlük olmalısın diye?
Ve hangi sen bu kadar kayıtsız kalabildi yüreğini konuşturan bir adamın yüreğine?
Susuyorsun devam et
SUSUYORSUN ARTIK KONUŞMA..
(Eser
elin Onay)
Bir zamanlar seni bir uçurumun kıyısından tuttuğumu ve kurtardığımı söylerdin.
Buna karşılık, ne söyleyeceğini bilemeyen bir adamın,
Sol yanı şenlenen insan rolünü oynuyordum.
Yaşadıklarından inatla ders almaya çalışan,
Her şeye rağmen sevgiye olan inancını yitirmemiş,
Kıyısından deli, ucundan çocuk, gözleri denize girince yeşile çalan,
Küçük bir insanın tatlı tesellisiydi belki de güzel sözler duymak
Seni gerçekten de kurtardığıma inandırmıştın beni
Susuyorsun Devam Et
Her güzel başlayan aşklar gibi şendik, heyecanlıydık, beklemedeydik
Görüşebileceğimiz zamanların ayarlamalarında,
Duvarlara çentik atan mahkumlar gibiydik.
Korkularını ilk yenen sen oldun,
Sen akıttın dudaklarından seni çok seviyorum kelimelerini .
Bense yaşadıklarını ve hatalarını tekrarlamak istemeyen,
Ama yine de konuşmak için çıldırasıya tetik de duran telaşlı bir yürektim
Her şeye rağmen fazla bekletmedim seni
Bir gün beklediğim ama hiç ummadığım bir anda sana boşaldı dudaklarım;
Seni seviyorum, diye
Susuyorsun Devam Et
Bedenimden önce beynimi tahrik eden bir kadının şarkısını dinliyordum .
Bu yüzden ilk karşılaşmamız, tedirgin iki insanın karşılaşması gibi değildi.
Küçük bir otel odasındaydık her şeye rağmen,
Yaşadıklarına tez, utangaç bir profil çiziyordum ama seni seviyordum
İlk defa sen dokundun dudaklarıma
Yüreğim yerinden çıkacak gibiydi,
Yüreğim yerinden çıktı, sen yerleştirdin.
Küçük bir otel odasıydı, şirindi.
Ve belki de en güzeli pencerelerini açınca
Karşımızda Midilli’yi görmemizdi
Yağmur sularının ninnisinde seviştik seninle,
Balıkçı motorlarının makamında
Özlemlerimi koynunda uyuttum ve sabahın ışıkları vururken bedenlerimize,
Uyurken seyrettiğim yüzünü, yüzümde unuttum
Susuyorsun Devam Et
Yazdığın kelimeleri bırak,
Adresime düşen yüz binlerce cümleden hiç birine sığdıramadın beni,
Yazdığın her satırda bir nehir gibi aktım bilinmezliğine .
Başka bir şehirden gökyüzüne gönderdiğin sıcacık kelimeler ,
Benim şehrimin denizine düşüyordu
Ve ben her harfi tek tek çıkartırken derinlerden,
Parmaklarıma denizin değil yüreğinin mavisi bulaşıyordu.
Bütün şiirlerini itinayla saklıyordum
Ve her aşk’da olası olan bir bitiş ertesinde kullanmak üzere,
Mahkeme tutanaklarına şiirlerini şahit olarak yazdırabileceğimi biliyordum .
Çünkü şiirlerin çığlık çığlığa konuşuyorlardı,
Ve ben senin yokluğunla şiirlerinle dertleşiyordum ....
Susuyorsun Devam Et
Bekle kelimesiyle bitirdiğin her cümleyi,
Virgülle uzattım ve bekleyişlerime sığdırdım düşünü kurduğum geleceğimizi,
Suskunluğu her gün daha fazla uzatıyordun ve ben tek başıma yaşıyordum,
Seninle beraber ellerinden tuttuğumuz ilişkimizi
Giderek uzaklaşıyordun, daha çok susuyordun.
Ve ben bilinmezlerin ortasında ,
Senin gerçekte neyin olduğumu öğrenmeye çalışıyordum.
Aylar geçiyordu, aramıyordun
Buna karşılık ben de "iyi ki sesin var yoksa bu hasret beni öldürecek" diyen adamın ölüm haberini bekliyor gibiydim
Her şeye rağmen bir şeylere sığınmak ve acılarımdan kurtulmak istiyordum
Ne zaman sana ihtiyacım olsa, "aradığınız aşk’a şu an ulaşılamıyor "
Diyen kadının mutlu sesi yankılanıyordu kulaklarımda,
Sen sorunlarınla uğraşıyordun, bense sessizliğinle, sevdamla ve yalnızlığımla
Sevda, her şeye tek vücutmuş gibi göğüs germekti
Ben bunu biliyordum, böyle seviyordum,
Sense,girdiğin mağaranın içinden uzattığım yardım elini bile görmüyordun.
Susuyorsun Devam Et
Herkes seni soruyordu, selamını veriyordu, iletemiyordum
Hep böyle mi çalıyordu sevdanın çanları,
Farklı olduğumu düşündüğün bana bile
Geçmişimde bıraktığım yaralı sevdalarımı anımsatıyordun.
Her şeye rağmen hiçbir kötü sözü yakıştıramadım sana.
Giderek çoğalan kırgınlıklarımı itinayla kapatmaya çalıştım.
Bir güzel sözün yeterdi belki, bekletirdi, sesimi bile duymadın.
Merak edilmeyen bir yürek kaç zaman tutunabilir anıların güler yüzüne?
Tutundum, çırpındım düşmemek için,
Uçurumun kıyısında bana uzanan elin yoktu, düştüm
Susuyorsun Devam Et
Bize ait bir çok düşü sen yaratmıştın ve sen yok ettin yine.
Birer masal kahramanıydık ve masal olarak kaldık,
İlerde çocuklara anlatılmak üzere belki de.
Yaşadığım ve yaşattığım hiçbir şey için pişman değilim.
Hatta bir de teşekkürüm var sana,
Kendimi en güzel sevilen adam gibi hissettirdiğin için.
Adı üstünde, bir bekleyişti yaşadığım,
Belki bu da bir düştü, uyandım, baktım ki sen yoksun,
Seni düşlerinde bıraktım.
Susuyorsun Devam Et
Bir aşk’a kaç aşk sığar diye soruyor bir şair,
Ben aşkıma tek aşk sığdırmıştım oysa,
Bilmeden ismimin bile unutulduğunu.
Sorulması gereken sorular tedavülden kalktı, ki zaten cevapları da sana aitti.
Sana değil, seninle bir ömrün düşünü kuran kendime yakıştıramadım.
Hoşça kal kelimesini
Ama sen, bedeni dar gelse de, almadan fikrimi,
Elbisesini diktin vedanın
Bana sadece ortada kalmamak için giymek ve gitmek düştü.
Ama gitmek değil ki öfkeyle, kırgınlıkla, acıyla kendi özgürlüğüm için bağışladım seni
Yine de, her şeye rağmen merak etmiyor da değilim;
İçindeki hangi sen gerçekte sevdi beni?,
Hangi sen haykırdı gökyüzüne, sen bende ömürlük olmalısın diye?
Ve hangi sen bu kadar kayıtsız kalabildi yüreğini konuşturan bir adamın yüreğine?
Susuyorsun devam et
SUSUYORSUN ARTIK KONUŞMA..
(Eser
elin Onay)