- Katılım
- 26 Ocak 2013
- Mesajlar
- 4,217
- Tepkime puanı
- 124
- Puanları
- 63
Ahhh, O seni düşünmek yok mu?
Geceler dolusu seni düşünmek
Sarılmak karanlıklara sen diye
Bulutlara takılı kalmak gözlerimle
Bakmak hep karanlıklara
Ve sen diye kucaklamak gecenin karanlığını
Sen diye sabahın seherinde uyanmak
Ayaz vururken yüreğime,seni koklamak..
Ahhh O seni beklemek yok mu?
Hani olur ya ansızın çıkıp gelirsin diye
Geceleri kuş uykusunda uyumak
Her gün sabahlara dek uykusuz beklemek
Sensiz seni binlerce kez yaşamak, binlerce kez ölmek
Ahhh O seni özlemek yok mu?
Saçlarının, ellerinin, dudaklarının hasretiyle yanmak
Gülüşünü, bakışını, kokunu özlemek
Uzun uzun göz göze gelememek seninle
Geceler boyunca hayaller kurarak seni sevmek
Sensizlik bir kor gibi içimi yakarken
Yalnızlığımın içinde çıldırasıya seni sevmek
Bir dilenci gibi yalvararak istemek seni, senden
Bir çocuk gibi ağlayarak belki de
Bir amanın güneşi görme umudu ile
İçimde bitmeyen umutlarla sevmek seni
İçimde hiç sönmeyen,
Sönmek bilmeyen bir aşkla,bir sevdayla.seni sevmek
Ahhh O seni gizlemek yok mu?
Kuşlardan, çiçeklerden bile kıskanıp gizlemek
Kendimden bile korumak, sakınmak seni
Seni saklamak içimde delice, divanece
Öylece yaşamak seni, öylece sevmek
Ve seni kaybetmek yok mu?
Bulduktan sonra seni kaybetmek korkusu
İşte beni yakan, yıkan, solduran sensizlik
Ses versen bir kez ne olur
Yüreğimi kanatmasan artık,
gözlerimden yaş akıtmasan,
Çok şey mi istiyorum
Sakın deme, “ bu ne yüzsüzlük.....! “
Levent Karakaş
Adam gibi sevdim
Ben senin kokunu sevdim, sevkatinle birlikte,
Ben senin gülüşünü sevdim, güzel gözlerinle.
Seni ölümüne sevdim tertemiz duyguyla
Ben sevdim mi adam gibi severim.
Ben senin yüzündeki gülleri sevdim,
Senin yıldızlara bakmanı sevdim.
Ben senin kış gelince ellerini ısıtmayı sevdim.
Ben seninle doğada olmayı sevdim,
Karlarda yürüyüp,doğayı seyretmeyi sevdim.
Seni öyle sevdim ki sığdıramadım yüreğime
Ben sevdim mi adam gibi severim.
Seni ben çiğ damlasının bakirliğinde sevdim.
Sevdim seni yar bebeğin memeye muhtaç olduğu gibi..
Sıcak bir yuvada, anneye muhtaç,
Yetim bir çocuk gibi sevdim…
Ben seni alnımdaki çizgilerle sevdim,
Güneşi görmemiş bir sevda uğrunda,
Ömür tüketmiş sevgisi harbi, adam gibi sevdim.
Seni adam gibi sevdim..
Adam gibi…..
...........Levent Karakaş
Adı konmamış
Bana yüreğindeki sevdalarını sakla
Sakın atma sevdamızı yabana..
İhtiyacım var senin sevdalarına..
Gülen yüzünle al yüzümü avuçlarına
Mutlu yarınları anlat bana,
Geleceğimizle ilgili yarınlarımızı anlat,
Hayallerimizi umutlarımızı anlat.
Bizim geleceğimiz var,
Bizim umutlarımız var..
Bizim;
Yutulmayan unutulmayan yenilmeyen,
Sözümüz VAR.....! ! ! !
Tüm bunları bir kalemde silemeyiz
Bizim sevgi dolu yüreğimiz,
…………. sevdamız var..
Geceler sensiz çok soğuk üşüyorum ben çok
Gel ört üstümü sevginle…
Yada;
Bekleyip güneşin doğuşunu
Kendi sıcaklığınla,
Giydir üstüme sevdanı…
Sana sevgine İhtiyacım var..
Ne olur sevgilim bize sevgimize
Biraz kendinden ayır
Sevgimizin buna İhtiyacı var…
............ Levent KARAKAŞ
Adı sevdan
Adı sevdan
Sevdaysa adı
Sensizliğin adı
Adın sevda...
Özlem dolu yüreğin;
Yaralı bedenin.
Adı sevda...
Senin için direnen,
Savaşan bedenin.
Adı sevda...
Durmak bilmeyen,
sensizliği kabul etmeyen.
Adı sevda...
Seni sevmenin
Tekrar, tekrar sevmenin
Küllerden yenden doğmanın.
Adı sevda...
Bu çaresiz çırpınışın
Sesizce beklemenin
Yalnızlığın,
Adı sevdan…
.............dost kalemlerden
acıysa, kavuşamamaksa,
hep gözyaşıysa,
onun adı SEVDA olsun..
mutluluksa, aşksa,
bir ömür güleceksem
beklemekse bir ümitle
kavuşmayı,
o da SEVDAN olsun....
NeHiR
Adın sevdam...
Sevgimiz yağmurlara benzer,
Sen denizsen, bende bir deli dalga,
sen bulutsan, ben çakan bir şimşek,
Neden hırçınlığım geçmiyor neden?
Mutluluk avına çıkmışım umutsuzca,
Dinlediğim müzik,
Okuduğum kitap,
Balkonda açan umut (sevda) çiçeği,
Her anımda sen,
tüm bedenimde sen,
hep inadına sevgi
İnadına sevdan.
yüreğimdeki sen,
herşeyim, her anım sen
senin adın;
adın sevdam....
Bakışına hayran oldum..
Kendimi sende buldum,
Çiçeğime adını verdim..
Seninle yaşamaya yemin ettim..
Bitsin artık bu hasretim..
Gönül bahçemde gökkuşağı renklerini istiyorum...
senin adın;
adın sevdam.... …………
.............dost kalemlerden
adı sevda...
sevgiden falan daha oturaklı,
Ağır bir isim;
Sevda...
Hislerimize yakıştırdığımız,
Sev-mek'ten türemiş sevda...
Adı üstünde;
Yağmur gibi yağar ıslatır,
Sarar her yanımızı...
Artık her şey o olmuştur,
Her his, her nefes:
İnadına o,
Yürekteki o...
Her şeyimiz, her anımız....
........ mahmut güneş gökşenli
Adını
Adını Ölüm Bilsin
Unutursam ben gözlerinin rengini
Unutursam ben kokunu
Unutursam teninnin sıcaklığını
Unutursam ellerini yüzünü
Unutursam ben sevgini seni
Karabasanlar bölsün uykumu
Al kanlar yazsın türkümü
Ölüm ezberlesin adını
İhanetmi aldatma mı sana
Sen kelebeksin cansın bana
Sensiz geçen her günüme
Ölüm bilsin canım gitsin uğruna.
Duymaz olursam artık sesini
Sana uzanmazsa ellerim
Ölüm ezberlesin adını
Sen diye akmazsa kanım
Ölüm bilsin canım gitsin uğruna
Kaybedersem birgün seni
Uzat ellerini öldür beni
Ben ölmüşsem eğer sensiz
Son bir veda öpücüğü ver
Ölüm bilsin sıcaklığını.
levent KARAKAŞ
ADINI DUYARIM
adını duyarım ürperirim bilemezsin sen bunu çünkü ben;
seni senle sevdim. ben adını sayıklıyarak gece yarıları uyanırım.
sabahlarım çoğu zaman biliyorum hayrı kalmadı bu aşkın
rüyalarıma girsen ancak hasrete yorarım.
atamadım atamadım seni içimden hatıraların hala duruyor ve seni düşündükçe;
hele hele yüzün ve gözlerin, o tatlı gülümsemen gözümün önüne geldikçe sevdan yüreğime vuruyor.
adını adını duyarım yüreğime çığ düşer. sanki ilk günkü gibi terlerim.
adını adını duyarım yüreğim cız eder bir selam bile gönderemem sana.
levent karakaş
her seferinde hasretin yüzüyle kapanır sayfa,*
açtığımda yeni yaralar, yeni umutlar..*
kaç mevsim aşınmıştır bu yollar uğruna,*
peşimde rüzgar, peşimde aşk ve bulutlar.........
Akşam
Akşamlardı gecenin geldiğini söyleyen
Sensizliğin başladığı,
Sessizliğinin başladığı..
Akşamlardı hayalini davet eden.
Biraz sonra evlerin ışıkları yanacak
Sende yakacaksın ışığını
Karanlık bir köşede durup dikileceğim
Seyre dalacağım evini
Pencereden yola bakanlar
Heykel,
Heykel sanacaklar beni..
Acaba ben heykel miyim! Diye irkileceğim
Hasretindi sabahlara dek süren...
Bak yine oldu akşam
Birazdan başlar sesizliğin
Sevmiyorum akşamları,
Sevmiyorum sessizliğini,
Sevmiyorum sensizliği…
Sensiz olan geceleri sevmiyorum….! !
Bak olmaz diyordun;
Yalnız kalmazsın
Oldu işte,
İşte oldu akşam
İşte kaldım yine yalnız
Kaldım yine sensiz sessiz.
Sessizliğin başladı derinden.
Sevmiyorum akşamları,
Sevmiyorum sensiz karanlıkları.
Ben;
Senli bir ses,
Bir
Bir nefes istiyorum..
Levent KARAKAŞ
Alacaklıyım ben senden...
Şimdi benim,
Gözlerim ıslak...
Şimdi benim,
Saçlarım ıslak...
Şimdi benim,
Ellerim ıslak...
Ağlamıyorum! ! !
Yağmur yağıyor gözlerime..
Belki karşılaşırız, birgün bir yerde
Belki yine;
Yeniden sevişebiliriz,
Çılgınca umursamaz....
Bakarsın kimbilir,
Belki seversin bir gün,
Sende beni bir tek beni...
Bu benim son gecem
Bu son çırpınışlarım
Bu son yabancı dokunuş,
İçimdeki kanamalarım öldürecek beni
Sen şimdi git...
Ait olduğun yere git...
Bensizilik saracak bedenini
Yüreğine serpe düşecek,
Yatağına,
Yastığına,
Yorganına,
Ve sen çok üşüyeceksin...! ! !
Şimdi yasta yüreğim
Son,
Son bir
Bir şiir daha yazamadım ben sana...! ! !
Zamanı geri alsak
Saatleri alsak geçmiş günleri
Beni sarmıyor kolların,
Beni saracak bir çift kol bile yok
Sen yoksun...
Düşüyorsun gece mesailerime
Aklımı dağlıyorsun,
Uyku yok kayboluyor
Senden sevda alacaklıyım,
Alacaklıyım ben senden...
Levent Karakaş
Alışamadım
Alışamadım sensizliğe, sesizliğine,
Alışamadım gelişine gidişine..
Ben sensizliğe alışamadım..
Alışamadım;
Her gidişinin ardından,
Bende kalan kokunu içime çekmeye.
Sessizce arıyorum seni nerdesin diye.
Özlüyorum kahve içimi sohbetini,
Başımı koyduğum omzunu.
Okşadığım saçlarını, öptüğüm dudaklarını.
Seni sevdiğimi özlüyorum.
Sensizlik çok zor çok ağır sesizliğin.
Sanki mevsimler oluyor sensizlik,
Kış oluyor karlar yağdırıyor soğuk tipi olup.
Sonbahar oluyor yapraklarımı döküyor ayrılık.
Sen bana bakma sevgilim,
Sen;
Sen hap bahar ol….
Es tatlı tatlı deniz serinliğinde es,
Akşamları yakamoz ol parılda.
Bir nefes ol içimde kal.
Özlemlerimi biriktirir beklerim seni senle.
Levent Karakaş
Alışmak zorundasın
ALIŞMAK ZORUNDASIN
Senin deyiminle canım,
Alışmak zorundayım.
Neye nasıl alışacaksam?
Benden her şeyi iste,
Susuzluğa yemeğe, sıgarasızlığa alışayım
Canımı iste vereyim sana.
Ama bunu isteme benden.
Sensizliğe alışmayı sensiz yaşamayı,
Bunu isteme benden bu imkânsız.
Sensiz niye yaşayayım ki bu dünyada?
Sen yoksan eğer hayatımda,
Sen yoksan yaşamımın içinde,
Soluduğum havada yediğim yemekte,
İçtiğim sigarada gezdiğim yerlerde,
Sen:
Sen yoksan eğer
Niye, ne için alışmak zorundayım?
Sen yoksan hayatımın içinde.
Levent Karakaş