Yorgunum sevgilim - Gel, gülüşünün sırtına yaslanayım

[" W£L!K£ "]

Bazen yorulur insan...Ve en çokta kendinden!
O vakit sığınacak bir liman, gözlerini yormayacak bir ışık,
öldürmeyecek bir kaza, çok yakın bir uzaklık arar...
Velhasıl, limanım, ışığım, kazam, kezam! ırağım, yakınım...
Yorgunum sevgilim, çok yordum kendimi...
Gel, gülüşünün sırtına yaslanayım... Kalamıyorum ayakta.​

 

[" W£L!K£ "]