_ Neden attın sakızı aşkım?
_ Şekeri bitti. Dedi sevimli küçük kız.
Durdum.., Gülümsedim, elimde aşkları anlatan bir kitap vardı.
Durdum… Düşündüm, komşum kuşuna aşkım diyor, bazısı kedisine, köpeğine hatta arkadaşına, oğluna,kızına.. Bir aşkım furyasıdır gidiyor.
. Anlıyorum aşk çeşitlidir. Allah aşkı, çocuk aşkı, kitap aşkı vs.vs..
diye gider de benim anlamadığım, sevda tarihe mi karıştı?
Oturdum kitapta kaldığım yeri açtım, tesadüfe bakın, yazılanlar aynen şöyle;
Eskiden sevdalar mı daha tutkuluydu, hasretlerimi daha derin? Sevgilinin saçının bir teline ne şiirler yazılırdı hani. Bir kez görmekle ne kadar sevilirdi insan. Kapı aralığından uzanan bir baş, perde arkasında bir kadın gölgesi, belli belirsiz bir tebessüm, gözbebeklerinde saklı ateş ve har. Uzaktan sevilirdi yar. Mümkünde hem mümkün hem imkânsız aşk.
Hayatın bir parçasıydı dokunmadan sevmek, yaklaşmadan. Aşk bugün var yarın yok tavşanıydı sanki .öylesine ürkek. Kimse yüzde yüz emin olmazdı aşka “sahip” olduğundan. Mülkü yok, tapusu yoktu.
Sahi “yârim” ne güzel kelimeydi. Ağızda akide şekeri, “yârim” der, sonra bir es verir gayri ihtiyari susardın. Tek başına kaç cümleye bedeldi kelimeler. Artık hiçbir şey o kıvamda değil. İbre şaştı, ayar bozuldu sanki.
Şafak(firariperest)
Nerede oturduğumu sonra fark ettim, Güven parkta bir bank… Yine gülümsedim. Derin bir ahhh çekip “nerde o eski sevdalar derken, hemen arkamda bir ses;
_ Aşkım geldim bekliyorum.
Umutla bekledim devamını, hemen aynı ses devam etti,
_ Oğlum geri zekâlı mısın nasıl bekleyim o kadar. Ve telefon öfkeyle kapandı.
Yoksa diller demiydi aşk dedikleri, henüz yüreğe inmemişti? Biraz önce aşkım diyordun, birden nasıl geri zekâlı oldu? Körükle alevlendirilmiş gibi birdenbire yanan, yakan. Bir gün “senin için her şeyi yaparım, ölürüm” derken, ertesi gün sevgiliyi öldüren…
Elektrik aşklarımı demeli yoksa…” senden elektrik aldım, almadım” ya yarın “voltaj düştü ne yapayım?” Haa. Birde ten, beden uyuşması var, hadi yürekler uyuştu eyvah ya beden uyuşmasa?
Yine sakız geldi aklıma, bende yeni aşklara bir çiğnemelik sakız aşkı diyorum. Aroması bitene kadar, kimi çilekli kimi naneli kimi sade, sade olan biraz idare etsede sakız nihayetinde çürümüştür atmak gerek. Yalnız gengel (çengel) sakızı unutmamak gerekli bu arada. Zor bulunur suya koyarsın önce özenle beklersin yumuşasın diye, yarın alırsın ağzına çiğnemek istersin, nerdeee mümkün mü uğraşırsın.
Çenen ağrır vazgeçersin, atamazsında öyle kolay kolay. Aklın ondadır suya koyarsın yine yarına belki. Ve zaman gelmiştir alırsın ağzına hah biraz yumuşadımı ne? devam edersin yumuşamaya başlamıştır, artık değmeyin keyfine "çıt" "çıt" ne sestir o mest eder artık atmaya kıyamassın
Kalktım yerimden seslendim nereye bilmeden; EYYY AŞK NERDESİNNNNNNNNNN?
Keşke birde sakızları yere atmasalar ayakkabılara yapıştımı çıkarması çok zor...Hem şimdi amann basmayın diyesim var...
Hira
_ Şekeri bitti. Dedi sevimli küçük kız.
Durdum.., Gülümsedim, elimde aşkları anlatan bir kitap vardı.
Durdum… Düşündüm, komşum kuşuna aşkım diyor, bazısı kedisine, köpeğine hatta arkadaşına, oğluna,kızına.. Bir aşkım furyasıdır gidiyor.
. Anlıyorum aşk çeşitlidir. Allah aşkı, çocuk aşkı, kitap aşkı vs.vs..
diye gider de benim anlamadığım, sevda tarihe mi karıştı?
Oturdum kitapta kaldığım yeri açtım, tesadüfe bakın, yazılanlar aynen şöyle;
Eskiden sevdalar mı daha tutkuluydu, hasretlerimi daha derin? Sevgilinin saçının bir teline ne şiirler yazılırdı hani. Bir kez görmekle ne kadar sevilirdi insan. Kapı aralığından uzanan bir baş, perde arkasında bir kadın gölgesi, belli belirsiz bir tebessüm, gözbebeklerinde saklı ateş ve har. Uzaktan sevilirdi yar. Mümkünde hem mümkün hem imkânsız aşk.
Hayatın bir parçasıydı dokunmadan sevmek, yaklaşmadan. Aşk bugün var yarın yok tavşanıydı sanki .öylesine ürkek. Kimse yüzde yüz emin olmazdı aşka “sahip” olduğundan. Mülkü yok, tapusu yoktu.
Sahi “yârim” ne güzel kelimeydi. Ağızda akide şekeri, “yârim” der, sonra bir es verir gayri ihtiyari susardın. Tek başına kaç cümleye bedeldi kelimeler. Artık hiçbir şey o kıvamda değil. İbre şaştı, ayar bozuldu sanki.
Şafak(firariperest)
Nerede oturduğumu sonra fark ettim, Güven parkta bir bank… Yine gülümsedim. Derin bir ahhh çekip “nerde o eski sevdalar derken, hemen arkamda bir ses;
_ Aşkım geldim bekliyorum.
Umutla bekledim devamını, hemen aynı ses devam etti,
_ Oğlum geri zekâlı mısın nasıl bekleyim o kadar. Ve telefon öfkeyle kapandı.
Yoksa diller demiydi aşk dedikleri, henüz yüreğe inmemişti? Biraz önce aşkım diyordun, birden nasıl geri zekâlı oldu? Körükle alevlendirilmiş gibi birdenbire yanan, yakan. Bir gün “senin için her şeyi yaparım, ölürüm” derken, ertesi gün sevgiliyi öldüren…
Elektrik aşklarımı demeli yoksa…” senden elektrik aldım, almadım” ya yarın “voltaj düştü ne yapayım?” Haa. Birde ten, beden uyuşması var, hadi yürekler uyuştu eyvah ya beden uyuşmasa?
Yine sakız geldi aklıma, bende yeni aşklara bir çiğnemelik sakız aşkı diyorum. Aroması bitene kadar, kimi çilekli kimi naneli kimi sade, sade olan biraz idare etsede sakız nihayetinde çürümüştür atmak gerek. Yalnız gengel (çengel) sakızı unutmamak gerekli bu arada. Zor bulunur suya koyarsın önce özenle beklersin yumuşasın diye, yarın alırsın ağzına çiğnemek istersin, nerdeee mümkün mü uğraşırsın.
Çenen ağrır vazgeçersin, atamazsında öyle kolay kolay. Aklın ondadır suya koyarsın yine yarına belki. Ve zaman gelmiştir alırsın ağzına hah biraz yumuşadımı ne? devam edersin yumuşamaya başlamıştır, artık değmeyin keyfine "çıt" "çıt" ne sestir o mest eder artık atmaya kıyamassın
Kalktım yerimden seslendim nereye bilmeden; EYYY AŞK NERDESİNNNNNNNNNN?
Keşke birde sakızları yere atmasalar ayakkabılara yapıştımı çıkarması çok zor...Hem şimdi amann basmayın diyesim var...
Hira