YuSuF
Paylaşımcı Üye
- Katılım
- 15 Eyl 2014
- Mesajlar
- 227
- Tepkime puanı
- 17
- Puanları
- 18
Zamanın birinde veli bir adam varmış. Bu veli adamın her duası kabul olurmuş. Ne dilerse önüne gelirmiş. İçinden ne geçirirse kabul olurmuş. Bu adam herkes tarafından sevilen ve güvenilen bir adammış. Üstelik hayvanlar da bu adamın her sözünü dinlermiş. Bu veli adamı görmeye her yerden insanlar gelirmiş.
Fakat bu iyi kalpli adamın bir de karısı varmış. Adamın karısı hiç adam gibi değilmiş. Lüks düşkünü olan karısı her şeyin en lüksünü istiyormuş. Sürekli dırdırlanan bu kadın kocasına her istediğini yaptırmaya çalışıyormuş. Günlerden bir gün karısı eşine evlerinin değişmesi gerektiğini, buranın bir veli evi olduğunu ve veli evinde yakışacak düzeyde olması gerektiğini söylemiş. Evlerinin her yerinin kuş tüyleriyle kaplı olmasını istemiş.
Dışarıdan bakıldığında dikkat çekmesi gerektiğini düşünüyormuş. Fakat veli adam karısının fikrine hiç sıcak bakmamış. Karısına, kendisinin sıradan bir insan olduğunu ve sırf duaları kabul oluyor diye başkalarından farklı evi olmasının gerekmediğini söylemiş. Fakat karısı sürekli ısrar ediyormuş. Bu konuyla ilgili beyninin etini yiyormuş adeta. Adam da karısının bu ısrarına yenik düşerek kabul etmiş.
Evlerinin tüm yüzeyini kuş tüyleri ile kapatmak isteyen veli tüm kuşları evlerinin önüne gelmesi için dua etmiş. Velinin duası kabul olmuş ve kuşlar velinin evine gelmişler. Çeşit çeşit kuş velinin evinin önünde toplanmış. Veli de kuşların tüylerini yoldurtmuş. Evlerinin çatısını bunlarla süslemiş. Tüm kuşlar arasında bir tek doğan kuşu o eve gelmeyi reddetmiş.
Veli, doğan kuşuna haber göndermiş. Fakat doğan kuşu gelmemiş. Veli bir kez daha haber göndermiş, doğan kuşu yine gelmemiş. Veli üçüncü kez haber gönderince doğan kuşu mecburen velinin evine gitmiş. Veli doğan kuşuna kızmış. Doğan kuşuna neden gelmediğini sormuş. Doğan kuşu da neden gelmediğini veliye anlatmaya başlamış. Doğan kuşu dünyanın kuruluşundan bu yana dünyaya gelen insanlarla dünyadan göçen insanları saymakla yükümlü bir kuşmuş. O bunları sayarken bazen dünyadan göçenlerin sayısı gidenlerin sayısından fazla çıkarmış. Bazen de tam tersi olurmuş.
Saymayı bitiremediği için veliye gidemediğini anlatmış. Veli ona saymayı bitirip bitirmediğini sormuş. Doğan kuşu da hesabı denkleştirdiğini ve anca bu şekilde gelebildiğini izah etmiş. Veli bu hesabı nasıl denkleştirdiğini doğan kuşuna sormuş. Doğan kuşu da ona hesapta kalanların ölenlerden fazla çıktığını diğerinde de ölenlerin kalanlardan fazla çıktığını eninde sonunda yanlış olduğu halde hanımının sözünü dinleyenleri ölmüşlerden saymak zorunda kaldığını bu sayede sayıyı denkleştirdiğini söylemiş.
Veli, doğan kuşunun bu sözlerini duyunca şaşmış kalmış. Kendisinin de ölülerden sayıldığını anlayınca hatasının farkına varmış. Veli kuşların eskisi haline gelmesini istemiş. Tüm kuşlar velinin evinin damına konmuşlar ve tüylerini alıp yuvalarına uçmuşlar. Doğan kuşunun söylediklerinden ders çıkaran veli adam karısına artık böyle bir şey yapmak istemediğini böyle bir evde oturmak istemediğini söylemiş ve eski evlerinde yaşamaya devam etmişler.
Fakat bu iyi kalpli adamın bir de karısı varmış. Adamın karısı hiç adam gibi değilmiş. Lüks düşkünü olan karısı her şeyin en lüksünü istiyormuş. Sürekli dırdırlanan bu kadın kocasına her istediğini yaptırmaya çalışıyormuş. Günlerden bir gün karısı eşine evlerinin değişmesi gerektiğini, buranın bir veli evi olduğunu ve veli evinde yakışacak düzeyde olması gerektiğini söylemiş. Evlerinin her yerinin kuş tüyleriyle kaplı olmasını istemiş.
Dışarıdan bakıldığında dikkat çekmesi gerektiğini düşünüyormuş. Fakat veli adam karısının fikrine hiç sıcak bakmamış. Karısına, kendisinin sıradan bir insan olduğunu ve sırf duaları kabul oluyor diye başkalarından farklı evi olmasının gerekmediğini söylemiş. Fakat karısı sürekli ısrar ediyormuş. Bu konuyla ilgili beyninin etini yiyormuş adeta. Adam da karısının bu ısrarına yenik düşerek kabul etmiş.
Evlerinin tüm yüzeyini kuş tüyleri ile kapatmak isteyen veli tüm kuşları evlerinin önüne gelmesi için dua etmiş. Velinin duası kabul olmuş ve kuşlar velinin evine gelmişler. Çeşit çeşit kuş velinin evinin önünde toplanmış. Veli de kuşların tüylerini yoldurtmuş. Evlerinin çatısını bunlarla süslemiş. Tüm kuşlar arasında bir tek doğan kuşu o eve gelmeyi reddetmiş.
Veli, doğan kuşuna haber göndermiş. Fakat doğan kuşu gelmemiş. Veli bir kez daha haber göndermiş, doğan kuşu yine gelmemiş. Veli üçüncü kez haber gönderince doğan kuşu mecburen velinin evine gitmiş. Veli doğan kuşuna kızmış. Doğan kuşuna neden gelmediğini sormuş. Doğan kuşu da neden gelmediğini veliye anlatmaya başlamış. Doğan kuşu dünyanın kuruluşundan bu yana dünyaya gelen insanlarla dünyadan göçen insanları saymakla yükümlü bir kuşmuş. O bunları sayarken bazen dünyadan göçenlerin sayısı gidenlerin sayısından fazla çıkarmış. Bazen de tam tersi olurmuş.
Saymayı bitiremediği için veliye gidemediğini anlatmış. Veli ona saymayı bitirip bitirmediğini sormuş. Doğan kuşu da hesabı denkleştirdiğini ve anca bu şekilde gelebildiğini izah etmiş. Veli bu hesabı nasıl denkleştirdiğini doğan kuşuna sormuş. Doğan kuşu da ona hesapta kalanların ölenlerden fazla çıktığını diğerinde de ölenlerin kalanlardan fazla çıktığını eninde sonunda yanlış olduğu halde hanımının sözünü dinleyenleri ölmüşlerden saymak zorunda kaldığını bu sayede sayıyı denkleştirdiğini söylemiş.
Veli, doğan kuşunun bu sözlerini duyunca şaşmış kalmış. Kendisinin de ölülerden sayıldığını anlayınca hatasının farkına varmış. Veli kuşların eskisi haline gelmesini istemiş. Tüm kuşlar velinin evinin damına konmuşlar ve tüylerini alıp yuvalarına uçmuşlar. Doğan kuşunun söylediklerinden ders çıkaran veli adam karısına artık böyle bir şey yapmak istemediğini böyle bir evde oturmak istemediğini söylemiş ve eski evlerinde yaşamaya devam etmişler.