gatri
Paylaşımcı Üye
- Katılım
- 9 May 2014
- Mesajlar
- 341
- Tepkime puanı
- 12
- Puanları
- 0
bir zamanlar,küçük tahta bir araba,hatta çirkin bez bir bebekle kesilirdi ayaklarımız yerden
dünyalar bizim olurdu,bakıp bakıp gülümserdik oyuncağımıza
nedensiz sevinçlerimiz,numaradan gözyaşlarımız vardı...
anında tepki verirdik,ertelemezdik
yalanını yakaladığımızda büyüklerin,öfkelenirdik...
zinde beyinlerimiz öğrenmeye,saf yüreklerimiz sevmeye hazırdı herşeyi
binlerce lira sönük kalırdı,büyük kırmızı bir uçurtmanın yanında
pamuk helva,elma şekeri,dondurma ziyafetti bizim için...
yürekte değil tendeydi yaralarımız,çabucak kapanırdı...
en fazla mızıkçıydık,ihanetin karası sürülmemişti alınlarımıza
küstüğümüz olurdu da bir öpücük,bir kucaklama,tatlı bir gülücükle unuturduk...
nedenlere ihtiyacımız yoktu sarılmak için
aynı gün içinde hem kavga edip,hem ekmeğimizi bölüşebilirdik arkadaşımızla
nefreti bilmezdik...
sevmekte,inanmakta çok kolaydı,riyayı tanımazdık
masumluğumuzla emniyette,korunmasızlığımızla dokunulmazdık
kötülük gelmezdi aklımıza,iyiydik...
ne çok şey hayrete düşürürdü bizi
yıldızlar,çiçekler,böcekler,herşey ne kadarda gizemliydi...
her yanıt,başka bir sorunun kapısını çalardı
her birimiz kaşif,her birimiz mucittik,asla yeterli gelmezdi öğrendiklerimiz...
hayat bir oyundu,belki saklambaç,biz ebeydik...
ölüm,uzun bir yolculuğa çıkmasıydı sevdiklerimizin
dönecekleri günü iple çekerdik...
aynı renkten,aynı ırktan olmamız,aynı dili konuşmamız gerekmezdi
yüreğimizle anlaşabilirdik...
ister köy yerinde çıplak ellerle,ister şehirde eldivenlerle yapalım kartoplarını,gülümserdik...
''ne kadar güzel'' diyene,ellerimiz titremeden uzatabilirdik oyuncağımızı...
belki sadece,anne ve babamızı paylaşmak istemezdik kimseyle
sürekli ilgi beklemek hakkımızdı,bilirdik...
kimimiz babamız gibi araba kullanmayı,aile kurmayı
kimimiz annemiz gibi yemek yapmayı,süslenmeyi isterdik...
marifet sanırdık bir an önce büyümeyi...
nedense,ben hiç istemezdim,belki bu yüzden biraz çocuk kalmışımdır
belki,ta o zamanlar hissetmişimdir,benim kadar mutlu olmadıklarını büyüklerin...
belki,özümüze dönmek içindir,çocukluk arkadaşlarımla hala yakar top,kör ebe oynamamız
yeniden tertemiz olmak,nedensiz mutlu olmak içindir...
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
içimdeki çocuk hiç büyümedi,büyümesinide hiç istemiyorum
gatri
)